فصل بهار نزدیک است و رعد و برق های بهاری در راه

هر ساله دهها نفر در ایران بر اثر اصابت صاعقه جان خود را از دست می دهند.

تحقیقات جدید نشان می دهد که بهترین مکان برای پناه گرفتن از خطر صاعقه کمی متفاوت تر از آن مکان هایی است که به طور ذاتی به نظرمان می رسد.

اگر در فضای باز و در دامان طبیعت هستید، ممکن است نخستین مکان امن با دیدن صاعقه، پناه گرفتن در زیر یک درخت تنومند به نظر برسد. اما آزمایش ها چنین اقدامی را توصیه نمی کنند.

تنه درختان از حدود ۲۰ درصد آب تشکیل شده اند و این در حالی است که بدن ما از حدود ۷۳ درصد آب تشکیل شده است.

آب یکی از بهترین هادی های الکتریسیته است. به همین خاطر هم وقتی صاعقه در راه رسیدن به سطح زمین به دنبال یافتن راههایی سریع تر می گردد، پس از عبور از تنه درخت (حاوی ۲۰ درصد آب) خیلی سریع جذب هادی الکتریکی بهتری چون بدن انسان (حاوی حدود ۷۳ درصد آب) می شود.

به هنگام وقوع رعد و برق در فضای باز، پناه گرفتن در زیر یک درخت می تواند خطرناک تر از آنچه که تصور می کردیم باشد.

بر همین اساس، بهترین پناهگاه برای مصون ماندن از صاعقه، جایی است که هادی های الکتریسیته قوی تری میان بدن انسان و صاعقه در آنجا موجود باشد.

بدین ترتیب صاعقه سریعترین راه برای انتقال به زمین را انتخاب خواهد کرد و ما از گزند آن مصون خواهیم ماند.

برای مثال، اگر خودرویی در نزدیکی شما قرار دارد، بهترین مکان برای پناه گرفتن، خزیدن به داخل خودرو است. چرا که بدنه فلزی خودرو هادی قوی تری از بدن شما برای انتقال صاعقه به زمین است.

به همین منظور از دیرباز، خودروهای باربری با آویزان کردن زنجیری از اگزوز خودروی خود سعی می کردند که راه تماس بدنه فلزی خودرو و زمین را برای عبور صاعقه مهیاتر کنند. و به همین ترتیب آنتن های بر فراز ساختمان ها و سایر تجهیزات ضد صاعقه.